Duyguları içinde harmanlaşan, kaleme dökülen keskin cümlelere ev sahibi olan bir ben var.

Yazarak rahatlayan bir ben vardı. Duyguları içinde harmanlaşan, kaleme dökülen keskin cümlelere ev sahibi oluyordum. Şimdi ise kendi hikayemden bir parça koparıldı. Evlilik hayaline sarılan bir ben vardı. Kocam olarak gördüğüm adamdan evladım olmasını düşünürken, yıkılışıma ev sahibi oldu. Her şeyin ortak olması demekti benim için, sonu mutluluk ile taçlanır diye düşünüyordum.
Yarım kalan hikayelerimden bir tanesiydi… Birbirimizi çok sevip, çok değer verdik…
Geleceğimiz için güzel hayaller kurup, bu hayalleri yaşayabilmek adına yol almak istedik. Uykusuz kaldığımız gecelerin sabahında bile mutluyduk. Evliliğe "karşı" bir ben varken, gelinlikler içerisinde kayboldum. Çocuk sahibi olmaya "karşı" olan kadınını bile ikna etmişti… O, "hemen evlenelim, zaten geçmişimiz var." diyordu. Hani daha neyi bekleyeceğimizi soruyordu. Ben ise "bekleyelim" diyordum. Ne de olsa bu işler aceleye gelmezdi. "Tamam biricik eşim." diyen adam, bir sabah görüntülü konuştuğumuz sırada herşey güzelken; ansızın, beklenmeyen şekilde ağzından dökülen cümleler ile şoke oldum. AYRILMAK istiyordu. Bizim ilişkimiz son bulmalı diyordu. Peşisıra sorular sorduğumda ise eften püften sebepler söyledi. 8 ay önce de birbirimizi biliyorduk, şimdi de. Öyle, madem böyleydi neden evlilik hayalleri kurdurdun bana? Sustu.
Vesselam BİTTİ!
Biterken ondan kayıp giden ne oldu bilmiyorum ama benden giden şey DUYGULARIM, HAYALLERİM oldu.
Psikolojik anlamda zor süreç geçiriyor olsam da, ben elbet bunu da atlatırım. Güçlü bir kadın olarak, ne yıkılmalara maruz kaldım, bu olay devede kulak desem de zor geçiyor işte zor…
Bana kattığı güzellikleri düşünüyorum;
artık evliliğe karşı değilim,çocuk dünyaya getirmeye de karşı değilim.
Kendimle ilgili yeni değişimlere start vermemi sağladı…
Ne yapalım, vadesi dolan bir ilişki için çırpınmak saçma olur.
Bu olaya karşı duruşum ise, beni delip geçmesini engellemek, teğet geçmesini sağlamak…
Bu durumdaki bir kadının ilk gideceği liman annesi olur. Ona sarılıp, omzunda ağlayarak acısını paylaşır. Benim ise şöyle yürekten "annem" diyeceğim annem de yok, var da yok Bende en yakınlarım ile bu olayı paylaştım; sonra gördüm ki, en yakınım dediklerim aslında en uzakta kalıyormuş.