Gelecek nesillere; zehirli sular, oksijensiz bir hava, kaynakları tükenmiş bir dünya bırakmayalım.

Toplum sorunlarından bir tanesi de yerlere sigara, peçete, maske sakız gibi çöp olarak adlandırdığımız eşyaları çöp kutusuna değil de yerlere ısrarla atıyor olmamız. Bu davranış bana hala evrimini tamamlayamamış maymundan sonra, insandan önce arafta kalanların olduğunu düşündürüyor. Yerlere attığınız her bir çöpü bir başka insanımız süpürüyor. Peki bu insan babanız veya kardeşiniz olsa yine de yerlere pisliğinizi atmaya devam eder miydiniz? Empati duygusu gelişmiş bir millet değiliz onu da  biliyorum ama bu kadar duyarsız millet olduğumuzu bilmezdim… 
Dikkat ediyorum da çöp kutusu olan yerlerde bile insanlarımız inatla yere atıyor içtiği sigarasını, maskesini, peçetesini… Bu çevreye düşmanlığın sebebi ne olabilir ki ? 
Peki piknik yaptığınız yerlerde ormanın içinde çöplerini bırakanlar ? Ya da denize çöplerini atanlar denizdeki canlıları katledenler? Hadi sokağa attığın çöpü gelip biri topluyor doğaya attığın atıkları kim topluyor? Bu kadar bencil olma insanoğlu, senin kadar her canlının hakkı var yaşamaya… 
Bu hususta devlet caydırıcı yaptırımlar uygulamalı. Belediyeler ses getirecek toplumu bilinçlendirecek çalışmalar yapmalı artık. 
Çünkü gelecek nesillere kirli sular oksijensiz bir hava bırakacak olmak benim vicdanımı sızlatıyor. 
Geçen gün yaşadığım iki olayı da aktarayım belki daha etkili oluruz… 
hastane koridorunda önümde yürüyen kadın, elindeki kağıt parçasını güya çaktırmadan bir kenara atıverdi. Oysa bir kaç adım ötesinde de çöp kutusu vardı.
 Yine bir iki gün önce, bir okulun önünde bir çocuk babası ile birlikte yürürken ağzından maskesini çıkardı ve oraya, yere atıverdi. O çocuk bilinçli bir ebeveyne sahip olsaydı çocuğunu uyarıp maskeyi yerden alıp çöpe atsaydı. O çocuk empati yapabilen, duyarlı , bilinçli bir birey olarak yetişecekti. Babası yapmıyor ben bir şey söylesem, can korkusu var. Çünkü kadınım beni dövmenin veya öldürmenin de caydırıcı bir yaptırımı yok hala… neyse bu yarayı başka yerde deşerim.
Ben duyarlı insanım; empati yaparım, karıncayı bile incitmekten korkarım, sırf bu sebepten sevdiğim insanı bile karşıma aldığım oldu. Elimde çöpe atılacak en ufak bir parça dahi olsa saatlerce elimde tutar çöp kutusu görünce atarım yoksa çantama koyar evimdeki çöp kutusuna atarım. Bu davranış bir avuç insanda kalmamalı herkes sorumluluk sahibi olmalı. 
Eğitim önce ailede başlıyor sonra okulda devam ediyor. Okullarımızda da zorunlu dersler gibi bu konular ciddiyetle işlenmeli diye düşünüyorum. Gelecek nesillere; zehirli sular, oksijensiz bir hava, kaynakları tükenmiş bir dünya bırakmayalım.